Σε προηγούμενο βιωματικό άρθρο είχα μιλήσει για τα προγράμματα voucher με τα οποία έχω απασχοληθεί τρεις φορές συνολικά (σχετικό άρθρο).
Αυτή τη
στιγμή εξαιτίας ενός τέτοιου προγράμματος έχω πρακτική άσκηση σε μία εταιρεία πληροφορικής' μιας και το αντικείμενο εκπαίδευσης που είχα επιλέξει ήταν ο "Σχεδιασμός Ιστοσελίδων και Εφαρμογών"' άρα και η εταιρεία απασχόλησης για το διάστημα της πρακτικής άσκησης θα έπρεπε να είναι συναφούς αντικειμένου.
Είχα αναφέρει το πόσο αβέβαια είναι αυτά τα προγράμματα στο να βρεις επαγγελματική αποκατάσταση.
Παρόλα αυτά οφείλω να πω ότι είμαι πάρα πολύ ευγνώμων γιατί αυτή τη στιγμή βρίσκομαι σε μία εξαιρετική εταιρεία' την ItCreation για όσο διάστημα διαρκεί η πρακτική άσκηση.
Έχω την τύχη να μαθαίνω ένα εμπορικό πληροφοριακό σύστημα' το pylon commercial advanced της epsilon net.
Το πραγματικό νόημα της πρακτικής είναι να εξασκούμε ότι έχουμε μάθει στη θεωρία και να πηγαίνουμε ένα βήμα παραπέρα' να προσθέτουμε γνώση στην ήδη υπάρχουσα και εμπειρία.
Βρίσκομαι σε ένα πραγματικά ανθρώπινο περιβάλλον και αυτό ήθελα να το μοιραστώ γιατί υπάρχουν και αυτές οι εταιρείες.
Ίσως είναι πιο εύκολο στις μικρές εταιρείες να βρείτε πιο ανθρώπινες συνθήκες όταν ψάχνετε και είστε σε αντίστοιχα προγράμματα.
Τελικά ίσως και να μην είναι τόσο σημαντικός ο αριθμός των εργασιακών εμπειριών που συγκεντρώνουμε στο βιογραφικό μας πλέον - γιατί ούτως ή άλλως υπάρχει μεγάλη ανεργία κι όχι οι καλύτερες των συνθηκών στην αγορά εργασίας' - αλλά το βασικότερο όλων είναι το πως μας βοηθούν αυτές οι εμπειρίες στο να αναπτυσσόμαστε σαν άνθρωποι' στο να κοινωνικοποιούμαστε περισσότερο' και στο να εξελισσόμαστε κι ως εργαζόμενοι.
Υπάρχουν πολλές στιγμές που μπορεί να τα δούμε όλα μαύρα και εναντίον μας' ωστόσο όπως υπάρχει το σκοτάδι υπάρχει και το φως όσο δύσκολες και αν είναι οι συνθήκες στη ζωή μας Και όσο αγχώδης κι αν είναι ο τρόπος ζωής πλέον ειδικά στην πόλη' Δεν πρέπει να μας παίρνει από κάτω' Πρέπει πάντα να βρίσκουμε τρόπους να απασχολούμε το μυαλό μας' να δραστηριοποιούμαστε.
Για μένα είναι σημαντικό ότι ξυπνάω πρωί και έχω προορισμό.
Όταν δεν είχα να πάω σε μία δουλειά ξύπναγα αργά' κοιμόμουν αργά' γιατί ο χρόνος ήταν απεριόριστος.
Ίσως ο λόγος που παθαίνουμε κατάθλιψη είναι ότι δεν έχουμε βρει τρόπο δημιουργικότερο στο να αξιοποιούμε το χρόνο όταν μας διατίθεται άφθονος.
Νομίζω το κλειδί είναι να μην μένει ποτέ το μυαλό μας χωρίς θετικές σκέψεις που να μας βάζουν στη διαδικασία να γίνονται πράξεις να κινούμαστε , να μας αναζωογονούν !
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου