Τον Ιούλιο του 2021 πήρα την απόφαση να αφήσω το σπίτι μου στην Αθήνα και να έρθω Σαλαμίνα ( αφού ήταν το εξοχικό της οικογένειας μου εδώ κι επειδή χρειαζόμουν αυτή την αλλαγή ) γιατί ένιωθα πως δεν μπορώ να ανταπεξέλθω ψυχολογικά στα καινούργια δεδομένα που έφερε στη ζωή της πόλης ο κορονοϊός σε αρκετά πιο άσχημο βαθμό .
Πλέον δύο χρόνια μετά από αυτήν την απόφαση θεωρώ τον εαυτό μου περισσότερο " παιδί " του νησιού παρά της πόλης κι ας μεγάλωσα μέσα στη βουή της.
Ήταν η καλύτερη απόφαση που πήρα και πραγματικά αν κάποιος από εσάς έχει τη δυνατότητα να το κάνει αυτό' να φύγει οριστικά από την πόλη να ξέρετε ότι θα είναι μία απόφαση που ποτέ δεν θα την μετανιώσετε.
Ο άνθρωπος είναι γραφτό να είναι πιο ευτυχής όταν βρίσκεται κοντά στη φύση.
Η πόλη πολλές φορές μας καταπίνει' γιατί οι ρυθμοί είναι πιο γρήγοροι και η ζωή μέσα σε αυτήν είναι πιο απρόσωπη.
Δεν σας λέω ότι η επικοινωνία στο νησί είναι πάντα η καλύτερη' έχω συναναστραφεί ανθρώπους που δεν θα ήθελα να ξαναέχω επαφή μαζί τους ποτέ να είμαι ειλικρινής.
Όσο βαρύγδουπο κι αν ακούγεται αυτό.
Το ίδιο νιώθω ακριβώς και για κάποιους ανθρώπους που γνώρισα όσο έμενα στην πόλη τόσα χρόνια !!!
Κάποιες καταστάσεις κάνουν τον κύκλο τους και κλείνουν.
Το συγκεκριμένο νησί έχει αρκετά κοινά με την πόλη' θα έλεγα αποτελεί μικρογραφία της' προς έκπληξή μου έμαθα κάποια πράγματα που δεν περίμενα ότι θα τα συναντήσω εδώ' θεωρούσα ότι θα είναι πιο συντηρητικοί οι άνθρωποι ...
Σε ορισμένες περιπτώσεις εξεπλάγην θετικά Σε ορισμένες αρκετά αρνητικά.
Δεν ξέρω αν οφείλεται αυτό στο γεγονός ότι ενώ η Σαλαμίνα είναι νησί ( του Αργοσαρωνικού ) βρίσκεται τόσο κοντά με τον Πειραιά που ενδεχομένως αυτό να έχει επηρεάσει τη σύνθεση της, τις συνήθειες των κατοίκων, τη νοοτροπία τους.
Ωστόσο είναι ένα μέρος που μπορείς να ζήσεις και μοναχικά άνετα δηλαδή αν έχεις αποφασίσει να απομακρυνθείς από πολλά πράγματα στη ζωή σου εδώ μπορείς να το κάνεις. Γιατί όπως προανέφερα εξακολουθεί να είναι νησί.
Αλλά μπορείς να ζήσεις και κοσμικά κατά κάποιο τρόπο συμμετέχοντας στις δραστηριότητες που λαμβάνουν χώρα στο νησί.
Έχω δοκιμάσει και τα δύο' και το να ζήσω τελείως μοναχικά και το ας πούμε πιο κοσμικά σε φυσιολογικά επίπεδα βέβαια γιατί δεν έχω τη δυνατότητα να βγαίνω κάθε μέρα έξω και πλέον δεν έχω ούτε τη διάθεση για να έβγαινα κάθε μέρα έξω οπότε αυτός είναι άλλος ένας λόγος που έχω βάλει στη ζωή μου κάποια ενδιαφέροντα όπου συμμετέχω.
Ο χειμώνας στο νησί είναι μελαγχολικός αλλά μόνο αν δεν έχεις φροντίσει να κινητοποιήσεις τον εαυτό σου, να δημιουργήσεις ένα πρόγραμμα για εσένα με δραστηριότητες.
Υπάρχει ελάχιστη κίνηση στους δρόμους' μπορώ να πω και κάτω από τα φυσιολογικά πλαίσια που τουλάχιστον εγώ είχα ζήσει στην πόλη μου, στην Αγία Βαρβάρα όταν έμενα.
Τον πρώτο χειμώνα που έζησα εδώ τον πέρασα σπίτι και εκκλησία μόνο' ήταν και η εποχή του κορονοϊού' οπότε ήταν πολύ δύσκολα τα πράγματα.
Φέτος που ήταν ο δεύτερος χειμώνας μου εδώ' δεν κατάλαβα καν Πώς πέρασε' γιατί είχα τόσες πολλές δραστηριότητες στο πρόγραμμα που δεν είχα χρόνο καθόλου τίποτα άλλο να σκεφτώ.
Για τα καλοκαίρια δεν θα σας μιλήσω σε αυτό το άρθρο γιατί τα καλοκαίρια στο νησί είναι πάντα πολύβουα και άνετα ανταγωνίζονται την πόλη.
Ο πληθυσμός του νησιού διπλασιάζεται απότομα με το που πιάνουν οι πρώτες ζέστες και δεν έχει τίποτα να ζηλέψει το νησί μας από τα υπόλοιπα νησιά που βρίσκονται στο χάρτη.
Κάποιοι " σνομπάρουν " αυτό το νησί κι εγώ παλαιότερα ήμουν μέσα σε αυτούς' ( αρκετά πριν την εποχή της οικονομικής κρίσης ) γιατί το είχα δεδομένο ταξιδιωτικό προορισμό' μιας και πέρασα όλα τα καλοκαίρια της ζωής μου σε αυτό κι ειλικρινά ποτέ δεν πίστευα ότι θα έμενα μόνιμα εδώ.
Εδώ κολλάει μάλλον το μεγάλη μπουκιά φάε μεγάλη κουβέντα μη λες ...
Έχει κάτι απροσδόκητα μαγικό το να βλέπεις γύρω σου δέντρα βουνά θάλασσα' το να ξέρεις ότι μπορείς να φυτέψεις το δικό σου δέντρο και να τραφείς από αυτό με τον καρπό του στο μέλλον.
Ανακάλυψα ότι εδώ είχαν χορευτικούς συλλόγους, χορωδίες και τμήματα όπου ασχολούνται με χειροτεχνίες.
Ακόμα και Δ.ΙΕΚ με ενδιαφέρουσες ειδικότητες.
Ό,τι είχα σκεφτεί ως δραστηριότητα ότι θα ήθελα να κάνω όσο ήμουν στην πόλη' έφτασα στο σημείο να το κάνω κατά τη διαμονή μου εδώ' γιατί όλα ήταν πιο κοντά και πιο εύκολα προσβάσιμα.
Η συγκοινωνία είναι λίγο δράμα ώρες-ώρες' ( μου έχει τύχει και μία ώρα να περιμένω για λεωφορείο' συν ότι μετά από κάποια ώρα δεν κυκλοφορεί καν, οπότε έχω αναγκαστεί πολλές φορές να πάρω ταξί ) αλλά ωστόσο στα θετικά είναι ότι δεν υπάρχει κίνηση !!!
Τη νύχτα εδώ ο ουρανός είναι τόσο πεντακάθαρος ( μιας και δεν έχουμε μεγάλη ατμοσφαιρική ρύπανση ) που μπορείς να διακρίνεις όλα τα αστέρια και αυτό είναι κάτι επίσης μαγικό που δεν μπορείς να δεις στην πόλη και να το ζήσεις !
Αν πήγαινε πίσω ο χρόνος δεν θα άλλαζα τίποτα απολύτως γιατί αν δεν είχα ζήσει στην πόλη δεν θα είχα εκτιμήσει σε καμία περίπτωση τη ζωή που ζω τώρα στο νησί κι εύχομαι για πολλά χρόνια ακόμα 🙂
Κείμενο : Ελένη Σκουτελάκη
Viber : Σαλαμίνα 🇬🇷 🌊
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου