Για Την Αγάπη ♥️

Τον Όσκαρ τον υιοθέτησα το 2011 όταν ήταν περίπου 2 μηνών φέτος θα γίνει 11 χρονών ...

Ένα χρόνο πριν δημιουργήσω αυτό το μπλογκ , έναν περίεργο χρόνο με κάποιες μεγάλες απώλειες και κάποιες όχι τόσο σημαντικές ...

Μεγαλώνοντας το κουτάβι προσαρμόζεται πλήρως αν ζει με την οικογένειά του , είναι πραγματικό μέλος και ενεργό της αγέλης του !

Με έσωσε ψυχολογικά άπειρες φορές και νιώθω πως αν είχα σκυλίσια ψυχή θα ήθελα να έχω σαν τη δικιά του !!!

Τα σκυλιά και τα παιδιά έχουν κάτι από αυτό που ήμασταν πριν μας φθείρει ο καιρός και οι εμπειρίες που βιώνουμε , έχουν έναν Παράδεισο στην καρδιά τους ...

Ένα κομματάκι από αυτή την αθωότητα για να μπορέσουμε να ανταπεξέλθουμε θα έπρεπε να διατηρούμε κι εμείς σε μια γωνιά της ψυχής μας ...

Η ώρα που γράφω αυτό το κείμενο είναι περασμένη κι ο Όσκαρ κοιμάται γαλήνιος στο κουβέρτακι του' χωρίς να ανησυχεί αν αύριο θα υπάρχει στέγη ή φαγητό ... Ίσως επειδή γνωρίζει ότι έχει αγάπη και αυτό είναι το κινητήριο καύσιμο του ...

Οι άνθρωποι όμως ανησυχούμε υπερβολικά για αυτά τα δύο και ξεχνάμε πως κι εμείς είμαστε ζωντανά και δημιουργήματα του Θεού ...

Περνάμε μια ολόκληρη ζωή στο να αναλωνόμαστε σε σκέψεις , σε αναζήτηση τρόπων για να φτιάξουμε ένα καλύτερο μέλλον για τον εαυτό μας ή την οικογένειά μας , σε σχέσεις παντός είδους και ο χρόνος κυλάει σε ένα μόνιμο άγχος επειδή έχουμε ξεχάσει πως το σημαντικότερο όλων εξαρχής ήταν η πίστη μας ! 

Η πίστη είναι η μεγαλύτερη αγάπη επειδή μέσα από το Θεό βλέπεις έναν τελείως διαφορετικό κόσμο , ελπίζεις σε πιο ήσυχες ημέρες ... Η προσευχή είναι το παυσίπονο της ψυχής και η εξομολόγηση είναι η κάθαρση της ...

Γνώρισα λίγους μήνες νωρίτερα έναν εξαιρετικό φίλο που μου υπενθύμισε πως είχα ξεχάσει να προσεύχομαι ... Ο ίδιος είχε βρει καταφύγιο στην εκκλησία , η πίστη μας είναι στήριγμα ειδικά στην εποχή αυτή ...

Ξέρω ορισμένα άτομα που δηλώνουν άθεα ή δεν πιστεύουν στην ορθοδοξία επειδή συγκρίνουν τη θρησκεία μας με αυτό που συμβαίνει σε ορισμένες εκκλησίες με ορισμένους ιερείς ...

Προσωπικά έχω ζήσει θαύματα και ζω ακόμα όποτε έχω παρακαλέσει για κάτι στην προσευχή μου ...

Πριν δύο χρόνια έφυγα από μια πολύ καταστροφική σχέση για την υγεία μου από όλες τις απόψεις το θεωρώ κατόρθωμα και θαύμα που είμαι ζωντανή και που δεν τρελάθηκα με αυτό που βίωσα στο ίδιο μου το σπίτι ... 

Έζησα και πρόσφατα ένα θαύμα' πριν μερικές εβδομάδες ο αγαπημένος μου Όσκαρ δεν είχε δύναμη να περπατήσει' μάλιστα πέρασε και μέρα να τον έχω από κοντά για να φάει !

Τον πήγαμε για καρδιογράφημα , υπέρηχο και αιματολογικές ( λειτουργούν τα σκυλάκια αρκετά όμοια με εμάς τους ανθρώπους ) και τελικά δύο εβδομάδες περίπου αργότερα και με τη βοήθεια φαρμακευτικής αγωγής αλλά και με τη βοήθεια και τη δύναμη της προσευχής έγινε όπως πριν' τη στιγμή που ένιωσα ότι θα τον έχανα ...

Η δύναμη της αγάπης και η δύναμη της πίστης και της προσευχής είναι τα καλύτερα φάρμακα που υπάρχουν μέσα στην ψυχή μας αρκεί να την σκαλίσουμε όπως ο γεωργός το χωράφι και να αφήσουμε να φυτρώσει σε αυτήν ο Λόγος του Θεού ...

Πράγμα δύσκολο γιατί οι πειρασμοί είναι αμέτρητοι αλλά όχι ακατόρθωτο ... Δεν μας πέφτουν μεγαλύτερα βάρη από αυτά που μπορούμε να σηκώσουμε ...

Αν τα νιώθουμε μεγαλύτερα σημαίνει ότι Ξέρει ότι μπορούμε να τα καταφέρουμε και μέσα από τη δυσκολία ο άνθρωπος ή θα βγει μαύρος σαν κάρβουνο ή λαμπερός σαν διαμάντι όταν συνειδητοποιήσει τι δοκιμασίες έχει καταφέρει να ξεπεράσει ...

Κείμενο Ελένη Σκουτελάκη